Saxion gaat MEPpen

In mijn eerder blogberichten heb ik het al gehad over het inzetten van studenten bij innovatie (bewegingen) in Saxion. Nu zijn wij natuurlijk ook bezig met video/audio en (verrijkte) weblectures.

Vorig jaar zijn we een succesvol project gestart over het gebruik van weblectures (zie de video website van Saxion)
Docenten hebben zich spontaan gemeld om hoorcolleges, gastsprekers, studioclips over iets wat vaak aan de orde komt te maken en instructies voor veel gebruikte toepassingen.

We hebben gekozen voor een laagdrempelige toepassing met software van Panopto  en wijken hiermee af van het gebaande pad dat andere HO-instellingen hebben ingeslagen. Nu er enthousiasme op de werkvloer is zien we natuurlijk dat de vraag naar meer geavanceerde toepassingen en bijbehorende expertise gezocht wordt. Dit is expertise die we op dit moment nog niet van iedereen willen vragen. En zo is het idee van de MEPpen geboren.

Een MEP is een Multimedia Expertise Punt. Deze MEPpen gaan we op laten zetten door studenten van de opleiding Toegepaste Kunst en Techniek. Zij gaan vanuit hun expertise kijken wat er nodig is om aan de vragen van de docenten te voldoen, maar natuurlijk gaan ze ook nieuwe vragen oproepen. Dat betekent wel dat ze ook een MEP onder hun hoede nemen. Het zijn derde en vierde jaars studenten die op deze manier hun stage of afstudeeropdracht uitvoeren. Natuurlijk hebben ze een opdrachtgever (de projectmanager Saxion Webstroom) en een professionele docent begeleider van de opleiding. Het moge duidelijk zijn dat ze naast alle creatieve impulsen ook gewoon moeten zorgen voor goede documentatie en invulling van de zelf opgestelde businesscase. We denken namelijk dat de MEPpen nog wel even bestaan, dus continuïteit moet gewaarborgd worden, maar eerst gaan we ze natuurlijk zien als startende ondernemers!

Een mooie Win-Win: docenten kunnen hun producties laten maken, aanpassen. Studenten leren en kunnen voortborduren op producten van voorgangers en zo steeds verder verdiepen. Mooi toch?

De iPad III en de minister

van onderwijs die de verkeerde keuzes maakt of anders gezegd: hoe de minister er voor zorgt dat we niet in de top 5 belanden. Sterker nog, we missen de boot, de aansluiting, onze technologische voorsprong!

Ik doel op de korte termijn, reactieve speerpunten (taal, rekenen, wiskunde, profielen) van de minister. Zij moet uitgaan van een onderwijsketen van de peuter die ongeveer 20 jaar duurt, we leiden dan op voor de maatschappij van 2030 en verder….

Ik zal een korte uitwerking waarom we de verkeerde accenten leggen aan de hand van het speerpunt taal/Engels in relatie tot de technologische veranderingen in de samenleving.

Wanneer de iPad III alles vertaalt, we niet meer schrijven, maar “video boodschappen” en jouw iPad staat op jouw taal ingesteld, het maakt niet uit in welke taal de ander het bericht aan je doet toekomen. Dat kan met tekst nu al Google Translate, spraak en elke taal of dialect. Een kwestie van tijd en “lerende” systemen. En als alles vertaalt wordt, kunnen er wel weer eens nieuwe talen of één nieuwe taal ontstaan. Het maakt niet uit of je wordt, word of wert zegt of schrijft het komt goed afhankelijk van je leeftijd en regio waar je woont is de spelling en uitspraak correct hoor! Dat geldt natuurlijk ook voor bestaande websites, teksten, enzovoort. Waarom zouden we dan een accent op taal in het onderwijs leggen?

Youtube is niet voor niets zo’n succes en ook experimenten in het onderwijs met beeld en geluid, verrijkte weblectures, opgenomen instructies, leerkracht24, vragenbanken, Skype , Twitter, Whatsup, Wikipedia, Facebook, enzovoort geven de goede richting aan.

Ik wil ook graag nog even ingaan op twee interessante reacties op mijn blogbericht van gisteren:
1. moeten we het huis nog wel uit (Willem Karssenberg)
Ja, natuurlijk moeten we ons huis uit. We zijn immers sociale wezens, waarom denk je dan dat de social media zo’n vlucht neemt? We moeten in het onderwijs leren acteren, sporten, muziek maken, emoties delen, communiceren, vrijdenken, samenwerken, enzovoort, enzovoort.

2. ons lichaam wordt het datacenter, MIT experimenteert er al mee (Weebeetje)
Geloof je het niet, nu denk dan maar eens aan een ontwikkelreeks van toetsenbord, muis, draadloze muis, WII console, lichaam als console bij de WII, had je dat 10 jaar geleden gedacht? We hebben dus helemaal geen devices meer nodig, als we maar connected zijn. We moeten in het onderwijs leren hoe we de juiste vragen moeten stellen (zo is het onderwijs ook ontstaan), wanneer er geen reactie komt op de vraag: “zijn er nog vragen” dan gaat er iets cruciaal mis.

We moeten in ons onderwijs aandacht hebben voor analyseren, onderzoeken en ondernemen!

Minister houdt het gedachtegoed van de netwerkschool 2.0 (3.0) in ere, doe dat ook in geheel nieuwe omgevingen, niets in de behoudende bestaande schoolcultuur, dat gaat niet lukken. Zorg voor DESADOK experimenten. (DE School Aan De OverKant). Doe dat vanuit de keten gedachte, we waren al op de goede weg, maar u heeft naar de “oude” stroming geluisterd. Niet doen, zou ik zo zeggen! Regeren is vooruit zien, toch?

Dus: niets accent op taal, maar op acteren, muziek maken, emoties delen, communiceren, vrijdenken, samenwerken, analyseren, onderzoeken en ondernemen! Zorg voor een lief, openminded, inlevend en onderzoekend mensbeeld, volgens mij gaat het dan goed komen.

De iPad III het einde

in 2012 van:
Telefoon, mobiel, smartphone, smartboard
Te typen tekst
Spel, grammatica fouten
Krant, tijdschrift, clubblad, puzzelboekje, boek,… papier
Desktop, laptop, netbook, e-reader
Harddisk
Printer
Fotocamera
Tv, radio, cd/dvd/blue ray (speler)
Afstandsbedieningen
Rondslingerende opladers
Supermarkt
Navigatiesystemen
Fysiek vergaderen, tijd en plaatsgebonden
Klassikaal les, (hoor)colleges, richten op de gemiddelde leerling
Centraal vastgestelde schoolvakanties
Congressen
Internetcafé
Bibliotheek
Grote verzamelgebouwen als scholen, kantoren, banken, gemeentehuizen
Files
De Randstad
Postbedrijven, postbodes worden koelkastaanvullers / levensmiddelenkoeriers
Digitenne
Omroepbestel
Muziekinstrumenten
Het verschil tussen 1e en 3e wereld

Hoe ziet de iPad III er uit? Het is een tussenmodel, neem de iPad, denk er een rechthoek ter grootte van een iPhone uit. In die rechthoek klik je namelijk je iPhone, die wanneer in de iPad gelijk het deel van het scherm overneemt en dus integreert in het geheel. Wanneer je hem er uitklikt is het een aparte foto, video, telefoon, piano, enz. De iPad V is compleet opvouwbaar of oprolbaar, je maakt hem net zo groot of klein als je handig vindt!

Beste lezer, maak het lijstje eens af door middel van reacties op dit bericht, het mooie is: je hoeft het niet te verklaren, brainstormen maar!

De lat ligt nu hoger, dankzij ons

Dat is de titel van het artikel over de aftredende voorzitter van de onderwijsraad Fons van Wieringen in de Volkskrant van vandaag. Ik kan me niet voorstellen dat deze prominente onderwijskundige het artikel zelf voor publicatie heeft kunnen lezen. De verschillende alinea’s starten met een vraag van de journalist en wanneer je het stukje er onder leest wordt er geen antwoord op de vraag gegeven, iets wat zelfs in de hedendaagse politiek steeds minder voorkomt.

Ik mis de uitkomst van de oproep van de onderwijsraad, van net voor de vorming van dit parlement, op welke wijze we de maatschappelijke betrokkenheid en het bijdragen aan inhoudelijke zienswijzen als brug tussen opleiding en maatschappij vorm moeten gaan geven. De Onderwijsraad pleit met name voor een inhoudelijke inzet van maatschappelijke voorhoedes. Hierdoor kunnen zij leerlingen en studenten een bredere oriëntatie op de maatschappij meegeven. Wanneer je dit aanhangt geef je ook de huidige maatschappij door aan de opleiding en dan lijken een aantal opvattingen uit dit artikel geen stand meer te houden, anders dan dat het een mooie geschiedenisles is.

Er valt nog veel meer te zeggen over het bewuste artikel, maar ik schrik me een hoedje wanneer de voorzitter na tien jaar onderwijsraad tot slot het volgende antwoord geeft op de vraag: “Bent u naar 10 jaar voorzitterschap het onderwijs beter gaan begrijpen?” :

Bij het onderwijs denk ik aan dat spannende moment aan het begin van een college, van een les, waarop je voelt: nu gaat het gebeuren, we gaan iets meemaken. Iemand gaat ons inwijden in de geheimen van zijn vak. Dat noem ik het onderwijsmoment. Daarvoor heb ik gaandeweg meer gevoel gekregen. Het ligt bij de docenten, maar ook bij de leerlingen, die moeten zich hiervoor openstellen. Het zijn wederzijdse verwachtingen.

Lees bovenstaande alinea nu eens kritisch. Ontleed deze en leg die tegen een aantal uitspraken in het artikel als:
“woordjes stampen is saai werk, toch kunnen we niet zonder….”
“bijbaantjes, alleen als het in het verlengde ligt van de opleiding en met goedkeuring van de faculteiten”
“het gaat al snel over didactiek, ik zou het liever hebben over het wat”
“kenniscomponent is in de verdrukking geraakt”
en ga zelf nog maar eens op zoek naar een aantal van dit soort uitspraken.

Wat ik in het hele artikel mis is dat de maatschappij in de laatste 10 jaar ontzettend is verandert. Hoe moeilijk het is voor het onderwijs om deze technologische tempoversnelling bij te houden. Dat kennis heel belangrijk is en dat de wijze waarop deze wordt aangebracht en gebruikt (didactiek?) in de gehele maatschappij zo snel aan het veranderen is dat ik nu bij veel beroepsopleidingen al hoor, het beroep waar we voor opleiden bestaat nu nog niet eens, over vier jaar ziet dat er heel anders uit dan we nu weten. Daar horen dus naast de gememoreerde basiskennis heel nieuwe competenties bij! En ook nieuwe kennis, inzicht, vaardigheden en beroepshouding voor de (zittende) docenten.

Daar liggen volgens mij DE kansen door te blijven innoveren in het onderwijs, zodat we geen zoekende maar vindende mensen afleveren die ons in de vaart der volkeren meenemen naar nieuwe werkelijkheden. Werkelijkheden waar wij nu nog geen weet van hebben. We zitten in de echte voorhoede met onze hoogwaardige infrastructuur. Het onderwijsmoment zal steeds vaker buiten de les of college liggen, wedden?

Toetsen nog steeds onderbelicht?

Het lijkt er op dat we nog steeds te vaak denken dat toetsing de afsluiting is van een periode colleges of opdrachten. Dat is wel erg jammer, want toetsing is natuurlijk een onderdeel van je onderwijsproces. Er zijn zo veel vormen van toetsing die nog maar mondjesmaat gebruikt zoal: intake toets, (peer)feedback, voortgangsgesprekken, portfolio interview, peerevaluation, self assessment, 360 graden feedback, projectopdracht, document annotation, enzovoort, enzovoort.
Al deze vormen zijn natuurlijk ook digitaal te ondersteunen. Dat is een open deur.

SURF is bezig met het bij elkaar brengen van samenwerking door middel van het uitschrijven van een tender toetsen en toetsgestuurd leren.

Daarbij hoort ook een landelijke infrastructuur, geen gemakkelijke opgave, maar de tijd is er rijp voor. Nu is die infrastructuur belangrijk, nog belangrijker is dat de experts in Nederland elkaar vinden en weten te waarderen waardoor uitwisseling en delen van know how en content eindelijk een feit wordt. Kwaliteit bundelen tot een grote kwantiteit van inhoudelijke- en procesexperts, opgaven ter beschikking krijgen, strategieën rondom toetsing met bijvoorbeeld social media, onderzoek doen naar wat werkt en wat niet….
Wat zou het mooi zijn wanneer er een Special Interest Group Toetsing komt die alle soorten toetsing vertegenwoordigt en regie en sturing mag nemen om tot een Nederlands Toets Service Centrum HO te komen. Laten we het nu doen, voordat het ons wordt opgedrongen…

Studenten houden team functioneel beheer jong en dynamisch

Innoveren kun je goed doen met jong aanstormend talent. Het team Saxion Functioneel Beheer ICTO, dat per 1 januari 2011 operationeel wordt, heeft voor een opzet gekozen waarbij (pas afgestudeerde) studenten worden ingezet.

Het concept ziet er als volgt uit:
We hebben een fulltime expert met een ruime ervaring op het gebied van functioneel beheer. Die hebben we teamleider van het team functioneel beheer gemaakt. In het team verder twee pas afgestudeerde studenten die we een traineeship hebben aangeboden, zodat ze in twee jaar het niveau van functioneel beheerder 1 kunnen bereiken. Hiermee worden ze op de arbeidsmarkt interessant vanwege de nieuw opgedane expertise naast de HBO-opleiding die ze al hebben gehad (de een heeft integrale veiligheidskunde en de ander HBV-V gestudeerd!). De route wordt concreet gemaakt in de reguliere gesprekscyclus, dus met een POP. Het traject wordt daar vastgelegd in een contract met halfjaarlijkse assessments en bij behalen van de gezamenlijk afgesproken doelen een bijbehorende financiële beloning.

Studenten structureel betrekken bij ICT&O beleid

We roepen het vaak, maar doen het nog te weinig. Betrek de studenten bij je ideeën of nog beter laat de studenten de ideeën zelf aandragen, dat is wel zo pro actief.
In 2011 gaat het programma ICT&O van Saxion hiermee een start maken. Bij alle projecten wordt een klankbordgroep van studenten ingezet. Nog belangrijker is het studenten kabinet. Een vaste groep studenten die gevraagd en ongevraagd input leveren, zowel digitaal als via vier lunchbijeenkomsten. We willen het studentenkabinet dit jaar ook betrekken bij de online Educause en/of meenemen naar het Educa congres in Berlijn.

Motiveren en gemotiveerd worden daar gaat het ons om!

De eerste oproep is dan ook op SAX.NU geplaatst:

Leergang didactiek in een ICT rijke omgeving

Zie onderstaande drie uitspraken uit verschillende onderzoeken:

• Docenten in het beroepsonderwijs zijn vaak inhoudelijke experts maar niet (voldoende) pedagogisch/didactisch geschoold 
• Docenten zijn onvoldoende ICT-vaardig (studenten trouwens ook) 
• Het management faciliteert ICT inzet wel, maar stuurt er niet op 

Dit zijn geen nieuwe feiten, tijd om er eens wat aan te doen. En dan pakken we nu bij Saxion alle drie de punten in een keer op door het ontwikkelingen van een leergang didactiek in een ICT-rijke omgeving. De vraag komt vanuit de academies zelf de bemensing voor het grootste gedeelte ook!

Saxion heeft een aantal innovatie projecten. Een aantal daarvan vallen onder het programma ICT&O. Elke hogeschool kent wel dergelijke projecten, soms bekruipt me wel eens het gevoel dat er veel driedubbel in uitvoering wordt genomen. Dat kan nodig zijn om het draagvlak binnen de eigen omgeving goed voor elkaar te krijgen, anderzijds denk ik dat we ons deze “luxe” op korte termijn niet meer kunnen veroorloven. Meer, slimmer en beter samenwerken ligt dan ook voor de hand. Niet via allerlei ingewikkelde procedures, er is genoeg zicht op wat er aan ontwikkelingen speelt, bundel de expertise zonder stroperige constructies. Misschien kunnen we vandaag al starten, iedereen die belangeloos een bijdrage wil leveren aan het volgende project, dat start in februari 2011, roep ik op te reageren met een mooie bijdrage. Eens kijken of dat gaat lukken.

Innoveren is een mentaliteitskwestie (Frans Nauta)

Een mooi interview in de Volkskrant van afgelopen zaterdag 18 december met Frans Nauta lector innovatie publieke sector bij de HAN. Hij doet daar een aantal mooie uitspraken die me uit het hart gegrepen zijn. Ik pak er twee uit: "Honoreer niet alleen op publicaties (van onderzoek), maar ook op goed onderwijs, op toegepast onderzoek en ondernemerschap". En "Scholen zien er uit als een plek waar gebouwen van de instelling gemengd zijn met die van bedrijven".

Ik kreeg een flashback naar 5 jaar geleden. De academie Ruimtelijke Ontwikkeling en Bouw van Saxion startte een nieuwe opleiding Stedebouwkundig Ontwerpen waarbij we als onderwijscontext wilden opereren in een groot oud gebouw als learning community: het Sax Lab.

Ontwikkelingen, ICT-toepassingen, trends en uitdagingen in ICT&O-land

Een document dat iedereen die geïnteresseerd is en te maken heeft met ICT&O moet lezen is het vrijgegeven hoofdstuk 7 van het handboek “Effectief opleiden” geschreven door Frank Kresin en Renée Filius. Het mooie van beide auteurs is dat ze in hun stuk aangeven graag van feedback voorzien te worden, wat mij betreft is dat applaus voor de opzet en compleetheid van het stuk, volgens mij komen alle (actuele) onderwerpen aan bod.

Het stuk beantwoordt de volgende vragen:

1. Welke ontwikkelingen hebben de invulling van ICT in het hoger onderwijs in de afgelopen vijf jaar bepaald?
2. Tot welke ICT-toepassingen in het onderwijs heeft dit geleid?
3. Welke trends, uitdagingen en technologieën gaan in de nabije toekomst een rol spelen op het gebied van ICT in het hoger onderwijs?

I-pad jij al in het onderwijs?

Wauw, de Commodore 64 onder de gadgets, mooi, anders, sexy, iedereen wil er wel een (van de baas). Het houdt de gemoederen van toute (HB)O bezig. Overal pilots, bij studenten, bij docenten, bij ondersteuners en ja zelfs bij RVB’s. De meningen lopen erg uiteen, dus daar ga ik niet nog een keer mijn zegje over doen. Willem Karssenberg de trendmatcher stuurde mij zijn ervaringen, inclusief wat handige internetadressen. Hij is ook een tester van het eerste uur en echte onderwijstoepassingen heeft hij nog niet gevonden.

Hoe je het ook bekijkt, de I-pad zorgt met zijn afwijkende vormgeving en interface voor een nieuwe doorbraak. Ik ben benieuwd naar versie 3, ik denk dat dat een uitklapbare I-phone 4 wordt, waarbij je kunt kiezen om op een klein of een groot scherm te werken, een lampje die het toetsenbord op je bureau projecteert zodat je scherm geheel benut kan worden om in de cloud gevonden toepassingen te gebruiken. Het model van de betaalde apps lijkt me niet houdbaar.

Wie nog meer wil toevoegen nodig ik natuurlijk van harte uit om te reageren!

• Op de site van Wytze Koopal, tablet is hot: 
• 30 mogelijkheden voor het (primair) onderwijs, echt of bedacht? 
• TU-e doet zoals velen een pilot met studenten 
• Waarom de I-pad mij zwaar tegenvalt, uit computerworld 
• Discussie over de i-pad op linked in, groep onderwijs 2.0 (eerst lid worden) 
• I-pad in het onderwijs, Peter Blijleven (Saxion)

Accent op taal?

Accent op taal?

Het panel op het EDUCA congres in Berlijn neemt schrijven als voorbeeld. De studenten schrijven niet meer zo goed als 10 jaar geleden. Is de oplossing om ze dan meer schrijflessen te geven. Maar natuurlijk, volgens het panel (allen 50 plus). Kijk en dan leren we ze dus de "oude" manier, die de studs niet kennen. Ze schrijven en lezen in hun eigen omgeving toch echt anders.

Korte berichten, SMS/MSN/What’s Up/Twitter taal. Moeten we niet mee veranderen? Hoe gaan de rapporten er over 5 jaar uitzien? Meegaan met dit soort ontwikkelingen? Zoals bijvoorbeeld het 60 seconden journaal in Nederland? Persoonlijk denk ik dat we dus zeker op de nieuwe ontwikkelingen moeten inspelen. Studenten als experts naast de docenten als experts. Meer focus op leren van elkaar, een open view. Willen we dit wel, het is niet onze eigen context als "oude" docent. Ik word is niet ik wort of ik wordt, toch? Huh? FF w8en MKM.

De minister moet leren vegen, voor een top 5 positie!

Onze minister heeft het over een betere aanpak van taal en rekenen, afschaffen van al die profielen. Ze heeft goed gekeken naar topland Finland. Nu verdenk ik haar er van nog niet vaardig te zijn op het gebied van het “vegen” op haar nieuwe device en dat ze dus de tweede pagina heeft gemist. En daar staan toch heel belangrijke zaken, toegegeven ze kosten geld wanneer je ze gaat uitvoeren. Het heeft namelijk met de pedagogische en didactische deskundigheid van de docenten te maken, dat kun je lezen op de site van de nationale onderwijsgroep:
Alle leraren academisch opgeleid. Leraren in het basisonderwijs hebben een pedagogische master op zak. Leraren in het voortgezet onderwijs hebben een academische opleiding in een specifiek vak afgerond, aangevuld met een pedagogische aantekening.

Waarover praat ik?

Wow, na de eerste tekst al een waarschuwing en een tip gekregen! Dat is nu net wat ik graag met mijn blog wil, kennis, ervaring en emoties delen over onderwijsinnovatie.

Hoe pak je zo’n blog dan aan? Moet het over (inter)nationele, regionale of locale kwesties gaan? Moet het wetenschappelijk verantwoord zijn, een reactie of een mening bevatten? Mag je wat prikkelen, uitdagen? Hoe staat je werkgever er tegenover? Zijn “privé” zaken ook mogelijk? Zoals een mailtje met collega X waarvan de linkerarm tijdelijk niet werkt en je je afvraagt of die collega in de rolstoel dan wel rechtdoor kan rijden…? Hoe ga ik om met reacties, reageer ik daar direct op, mail ik aan de afzender, Tweet ik hen? De tijd zal het leren….

Het beste advies kreeg ik van een vrouwelijke collega die mij uitlegde dat je je onderbuik gevoel moet volgen. Nu kende ik dat niet zo en ik hield het er op mijn eerste gedachte te volgen. We hebben er over gediscussieerd en sindsdien ben ook ik onderbuikgevoelens aan het kweken en volgen. Dus dat ga ik ook toepassen op deze blog. Volg je gevoel, daag uit, prikkel en deel je mening, meer columnachtig dus.

Willem ik hoop dat je me wat verder op weg helpt. En als antwoord op je vraag wat "vernadert" is zou ik natuurlijk kunnen zeggen dat het een juridische term is (zie internet), maar het was gewoon een typefoutje en het moet natuurlijk "verandert" zijn. Wat mij overigens gelijk bij mijn lagere school brengt, ik zat in een gemengde klas 4, 5, 6 met een meester die net niet meer de “pedagogische klap” mocht uitdelen (dat overigens soms nog wel eens vergat, dat dit niet meer mocht bedoel ik), maar waarbij het niet ongewoon was om een uurtje in de hoek te staan. Dat ik dyslectisch ben is nooit opgemerkt, dat ik school niet leuk vond wel denk ik, ik was een kei in voetballen (in een klas met 3 jongens) en deed graag boodschappen voor de juffrouw van klas 1, 2, 3 waarbij ik zo lang mogelijk weg bleef. Waarschijnlijk heb ik dan ook mijn taal en rekenbasis niet op orde.

Hetgeen me op het onderwerp van mijn blog van morgen brengt:
Onze minister kan niet vegen en daardoor heeft ze na PISA een stuk van de managementsamenvatting gemist……

Start 12-12 -2010

Dit is het eerste bericht dat ik plaats op mijn 54e verjaardag. In deze blog wil ik mijn eigen avonturen in onderwijsinnovatieland delen met who ever. Een groot deel zal over ICT in het onderwijs en onderzoek gaan gerelateerd aan HBO-land. Maar er is meer dan ICT, denk aan sociaal pedagogiek, didactiek en boeiend onderwijs. Een van mijn stokpaardjes is dat het leren niet vernadert, maar de technologie wel en...... HBO docenten zijn wel vakspecialisten, maar heel vaak juist missen zijn pedagogische en didactische know how. Ik wil graag een positieve blog en geen reactief, humeurige omgeving waarnaar we soms in onderwijsland neigen. Maar eens kijken of dat lukt!